Σάββατο, 17 Δεκεμβρίου 2016
ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: "ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΛΕΣ"
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΟΥ
«Το Κλουβί με τις Τρελές», το θεατρικό έργο του Jean Poiret, είναι μια σάτιρα για τη γοητεία της διαφορετικότητας, τις οικογενειακές αξίες, τον έρωτα και τη συντροφικότητα, η οποία εμπλέκει το κωμικό με το τραγικό μέσα από το εκκεντρικό χιούμορ. Όπως πληροφορηθήκαμε και από το δελτίο τύπου, ανέβηκε για πρώτη φορά στο Theatre du Palais Royal, τον Φεβρουάριο του 1973, με τον ίδιο τον συγγραφέα (και ηθοποιό) να ενσαρκώνει τον ρόλο του Ζωρζ. Σε αυτό το πρώτο του ανέβασμα, έφτασε τον ασύλληπτο αριθμό των 1.800 παραστάσεων (περισσότερο από ένα εκατομμύριο θεατές). Το 1978 «Το Κλουβί με τις Τρελές», γίνεται ταινία, βγαίνει στους κινηματογράφους της Αμερικής και αυτόματα καταγράφεται ως η πιο επιτυχημένη εμπορικά ξενόγλωσση ταινία ως τότε! Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε, ότι το ανέβασμα μιας τόσο ιδιαίτερης και επιτυχημένης παράστασης στη Θεσσαλονίκη αποτελεί πρόκληση και ένα δύσκολο και απαιτητικό στοίχημα! Ωστόσο, ο έμπειρος σκηνοθέτης και ηθοποιός Αχιλλέας Ψαλτόπουλος, καθώς και η θεατρική του ομάδα το τόλμησαν και το κέρδισαν!Καθότι «Το Κλουβί με τις Τρελές» είναι μια σάτιρα-ορόσημο του σεξισμού και των ηθών, έπρεπε να τηρηθεί μια ισορροπία στις πολλαπλές παραμέτρους, που θίγονται. Η σεξουαλική διαφορετικότητα είναι ο πυλώνας, που έρχεται αντιμέτωπος με το κατεστημένο, κοινωνικό και πολιτικό, όπως και στις αποστειρωμένες αξίες της εποχής. Ο θεατής αντιλαμβάνεται αμέσως τη διακριτικότητα και την ιδιαίτερη προσοχή του σκηνοθέτη να μη θιγεί καμία πλευρά και κατ'επέκταση κανένας θεατής. Το φανερώνει η παντελής έλλειψη βωμολοχιών, όπως και του γυμνού, στο βαθμό, που κάποια πονηρά μυαλά θα περίμεναν να δουν! Επιστρατεύεται το χιούμορ, που είναι διάχυτο καθ'όλη τη διάρκεια της παράστασης, ενώ θίγονται αριστοτεχνικά, αλλά και καυστικά καταστάσεις, που δυστυχώς είναι επίκαιρες και στις μέρες μας: ο κίτρινος τύπος και οι παπαράτσι, η πολιτική υποκρισία, το περιβόητο image και η ανάγκη να το προασπίζεται οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο με κάθε τίμημα. Το τελευταίο οδηγεί και στο happy end του έργου, που φέρνει την απόλυτη ισορροπία, όσο ουτοπική και αν είναι αυτή στην πράξη! Η παράσταση δεν περιορίζεται όμως μόνο σε αυτά! Θίγει και το θέμα του έρωτα και της συντροφικότητας, όχι μόνο ανάμεσα σε άτομα διαφορετικού φίλου, όπως του γιου του Ζωρζ με την κόρη του βουλευτή, αλλά και του ίδιου του Ζωρζ με τον Αλμπέν ή καλλιτεχνικά ΖΑΖΑ Νάπολη!! Τι όμορφα μπλέκονται όλα αυτά στη σκηνή! Καταλαβαίνουμε, ότι ο έρωτας, η ζεστασιά, το ενδιαφέρον, η απογοήτευση, το πάθος και η ζήλια δεν περιορίζονται από φύλα και στεγανά!
Οι ερμηνείες των ηθοποιών απογειώνουν την παράσταση! Ξεχωρίζει ο Αχιλλέας Ψαλτόπουλος, ο οποίος παίρνει το βάρος ενσάρκωσης ενός απαιτητικού ρόλου, όπως αυτός της Drag queen Zaza Napoli και το φέρνει εις πέρας με επιτυχία μέσα από εναλλαγές στη φωνή και στο πρόσωπό του και το νωθρό περπάτημα της κουρασμένης ντίβας! Επάξια ερμηνευτικά στέκονται δίπλα του ο Σάκης Κολότσιος, ο απολαυστικός Δημήτρης Μπουζούδης ως Φρανσίς, αλλά και ο Γιάννης Ξενιτόπουλος ως Μερσέντες και...χασάπης! Η Έλενα Κωνσταντινίδου πείθει ως κυρία βουλευτή, με την αυστηρή ηθική, το σνομπισμό και τις υστερίες της! Άκρως εντυπωσιακή και η Μαρία Πρέκα, αποτύπωσε τη γυναίκα, που, αν και ανήλθε κοινωνικά με το γάμο της με υψηλόβαθμο πολιτικό, δεν ξέχασε τις παλιές συνήθεις και συμπεριφορά, κατάλοιπο του αρχικού επαγγέλματός της! Όλοι οι νέοι ηθοποιοί ήταν άψογοι, ωστόσο ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για τον ταλαντούχο και πολλά υποσχόμενο Στέλιο Βραχνή, που στα 18 μόλις χρόνια του, έπαιξε το ρόλο του μπάτλερ με απίστευτο σκέρτσο και νάζι!
Η θεατρική ομάδα "έδεσε" άψογα επί σκηνής και συντονισμένα. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα θα ήταν ελλιπές, αν δεν υποστηριζόταν από τα φαντασμαγορικά κουστούμια της ενδυματολόγου Μαριλένας Μπιντεβίνου, η οποία φρόντισε και την παραμικρή λεπτομέρεια για τον κάθε ηθοποιό! Εντυπωσιακός είναι και ο αριθμός αυτών, καθώς και οι εναλλαγές τους, που πραγματοποιούνται σε ελάχιστο χρόνο! Άψογος συντονισμός, όπως εξάλλου απαιτεί ο γρήγορος ρυθμός του έργου και η ταυτόχρονη ύπαρξη στη σκηνή πολλών ηθοποιών ταυτόχρονα! Τα σκηνικά ίσως φαντάζουν κάπως λιτά για τέτοια παράσταση, ωστόσο έχω μια προσωπική εκτίμηση γι'αυτό. Ενδεχομένως ο σκηνοθέτης θέλησε να μην αποπροσανατολίσει το θεατή από την ουσία του έργου. Ένα φανταχτερό και φορτωμένο σκηνικό θα επισκίαζε τους ηθοποιούς και θα κούραζε! Αντίθετα, η έμφαση δόθηκε με την ποικιλία και την πολυχρωμία των ενδυμάτων, που έδωσε και τη νότα των 70's στο βαθμό, που ήταν απαραίτητο! Μην ξεχνάμε, ότι και η σκηνή του "Αθήναιον" είναι μεγάλη ως επιφάνεια και αν το ζητούμενο ήταν η κάλυψή της με σκηνικά, αυτό θα ήταν ασκόπως δαπανηρό, αφού δε θα συνέβαλε στην ανάδειξη του έργου. Το διάλειμμα ήταν αρκετό για τη μεταμόρφωση του χώρου, ενώ η χρήση ενός τεράστιου σταυρού υποδηλώνει πολύ πετυχημένα τη μεταμόρφωση ενός σπιτιού καλλιτεχνών σε κάτι σοβαρό και...μοναστηριακό! Ευφυής επιλογή, λοιπόν, όπως και το αυστηρό τραπέζι με τις καρέκλες. Οι φωτισμοί ήταν επίσης σωστά στοχευμένοι, ανάλογη της εξέλιξης του έργου ή της έμφασης σε συγκεκριμένα πρόσωπα στη σκηνή. Ίσως ήθελα λίγη παραπάνω μουσική, που θα προσέδιδε έναν τόνο πιο φαντασμαγορικό και με ύφος σόου στο συνολικό αποτέλεσμα.
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό, ότι η θεατρική ομάδα του Αχιλλέα Ψαλτόπουλου κέρδισε το στοίχημα! Προσέφερε άφθονο γέλιο, μη θίγοντας κανένα και αναλύοντας καταστάσεις και πρόσωπα, που συχνά έχουν και διαχρονικό χαρακτήρα! Η δίωρη και πλέον διάρκεια της παράστασης δεν κουράζει ούτε λεπτό, ενώ πέρα από το γέλιο, η συγκίνηση ενδέχεται να είναι ένα ακόμη συναίσθημα, που θα σας μείνει φεύγοντας από την αίθουσα. Η μόνη περίπτωση να μη συστήσω το έργο θα ήταν, αν είναι κανείς στενόμυαλος, πουριτανός ή ομοφοβικός! Με τόσα κακά ερεθίσματα και ενίοτε κλισέ μοτίβα, με τα οποία βομβαρδιζόμαστε στη σημερινή κοινωνία, το "κλουβί με τις τρελές" μας προσφέρει την ψυχαγωγία και τον προβληματισμό, με διακριτικότητα και καυστικό χιούμορ, κλείνοντας το μάτι πονηρά και τσαχπίνικα στον καθένα μας! Μια αξιόλογη παράσταση, που αξίζει να δείτε! Περιμένουμε τις εντυπώσεις σας!
Βαθμολογία παράστασης 8/10
http://www.paraliaka.gr/2016/12/blog-post_17.html
"ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΕΛΕΣ"
Θέατρο Αθήναιον
Βασιλίσσης Όλγας 35, Θεσσαλονίκη
τηλέφωνο 2310832060.
Παραστάσεις: Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00, και κάθε Κυριακή στις 20:00.
Διάρκεια παράστασης: 2:20 (μαζί με το διάλειμμα)
Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ (κανονικό), 12 ευρώ (φοιτητικό - εκπαιδευτικών), 5 ευρώ (ανέργων - ατέλειες).
Προπώληση: Στο ταμείο του θεάτρου Αθήναιον (τις ημέρες των παραστάσεων, 13:30 – 21:30) και ηλεκτρονικά στο ticketsevices.gr και στο gooddeals.gr
