Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Τα Κινούμενα σto http://www.athenspress.gr/?p=5983




«Τα Κινούμενα» της Καίτης Μανωλιδάκη
Η «αγκύλωση» από τα προκάτ του καιρού μας

Υπερπροστατευτική μητέρα οικογένειας κινουμένων σχεδίων, παραδίδει τη σκυτάλη των φρικιαστικών κόσμων των παραμυθιών της, στο γιο της.
Στη μετάβασή του στον τρομακτικό κόσμο του Κυβερνοχώρου ο γιος, εισάγει εαυτόν και οικογένεια στον χώρο του διαδικτύου και γίνονται όλοι εικονικό μέρος του.
Ο σκηνικός χώρος όπως κι αυτός της πλοκής, χωρίζεται στον κατακερματισμένο της οικογένειας (μαμά Καιτούα,ο γιος της Μανώης, η κόρη της Νίτη, παππούς, γιαγιά) και στον φανταστικό και πολλά υποσχόμενο του διαδικτύου.
Άνθρωποι στερημένοι και άνυδροι, που προσπαθούν να υπάρξουν μέσα από τους εικονικούς κόσμους της φαντασίας τους.
Το κενό τους μεγαλώνει ακόμα περισσότερο όταν σβήνουν τα φώτα των »εξαίσιων» κόσμων τους και μένουν μόνοι.

Είμαστε αιχμάλωτοι της διαδραστικής ασυδοσίας

Αυτής της ασυδοσίας, που οδηγεί την ήδη ακέφαλη (απουσία πατέρα) καρτουνίστικη οικογένεια σ’ έναν κατακερματισμένο κόσμο και σε μια ιδιόμορφη αυτοχειρία, και το θεατρικό κοινό σε μια νέα ανάγνωση του θεατρικού λόγου και σε μια εφιαλτική πορεία στο ανοχύρωτο βασίλειο του κυβερνοχώρου.

Με αυτά τα δεδομένα, η δόκιμος ηθοποιός και επί πτυχίω φοιτήτρια του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Καίτη Μανωλιδάκη, προχώρησε στη συγγραφή ενός σύντομου και καθηλωτικού κειμένου με τίτλο Τα Κινούμενα, που προδιαγράφει τον εφιάλτη μιας μελλοντικής ρομποτικής εποχής.

Έτσι, Τα Κινούμενα θα σχετίζονται με τις επόμενες γενιές, όπως η εξπρεσιονιστική ταινία Metropolis (1923) του Fritz Lang μ’ εμάς και θα δημιουργούν χώρο, χρόνο και χαρακτήρες τόσο εντυπωσιακά απάνθρωπους και μηχανιστικούς, που να γίνουν παράδειγμα προς αποφυγή αφού θα λειτουργούν ψυχρά χωρίς τη μεσολάβηση της καρδιάς.

Τί να γράψω όμως για μια ομάδα νέων ηθοποιών, πλαισιωμένων από μεγαλύτερους συναδέλφους τους, οι οποίοι με κίνητρο την αγάπη και το πάθος τους για τη θεατρική τέχνη, φανερώνουν τα νήματα που τους κινούν, εκμηδενίζοντας τα θέλγητρα του βεντετισμού και, υπακούοντας στην κατευθυντήρια γραμμή της σκηνοθεσίας της Καίτης Μανωλιδάκη (βοηθός σκηνοθέτη η Δόμνα Κατσαρού), προσδίδουν στο αποτέλεσμα την αρμόζουσα φωνητική επάρκεια και κινητική άνεση.

Θα ήθελα, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ν’ αναφέρω τους πέντε ηθοποιούς και τους δώδεκα ρόλους, τους οποίους έπλασαν ψυχή τε και σώματι:
Αργυρώ Τσιρίτα (Μαμά Καιτούα, γ’ μάγισσα, Lilly), Φερνάν Ρομπλό (Μανώης), Έλενα Κωνσταντινίδου (Νίτη, β’ μάγισσα), Σπύρος Ξένος (Παππούς, Βασιλιάς των σύκων, Cheater, Ιππότης της Αβύσσου), Μαρία Γιαννακιτσίδου (Γιαγιά, α’ μάγισσα).

Τη θεατρική ομάδα συμπλήρωσαν και υποστήριξαν, τεχνικά και καλλιτεχνικά, ο μουσικός Γιάννης Μανωλιδάκης, που άλλοτε με την προεξαγγελτική και άλλοτε με τη συνοδευτική του αρμονία, κάλυπτε τις ανάγκες της συμπυκνωμένης δύναμης του εφιαλτικού δρώμενου (ο Γιάννης Ψαριώτης στο μοντάζ και στη μίξη της μουσικής και ο Γιάννης Μεταλληνός στη ρυθμό του Ιππότη της Αβύσσου), ο σκηνογράφος-ενδυματολόγος Σάββας Πασχαλίδης, που προσάρμοσε την απλή και λειτουργική σκηνογραφία του στην αρχιτεκτονική κατασκευή του ατμοσφαιρικού θεάτρου Φούρνος, ενώ ικανοποίησε με τα μονόχρωμα και λιτά κοστούμια του.(βοηθοί ενδυματολόγου Κ.Μ. και Φωτεινή Μουτάφη) και η Χρύσα Καζάκου στην κατασκευή των μεταλλικών αντικειμένων.

Την ίδια όμως τεχνική και καλλιτεχνική στήριξη, προσέφεραν στην ομάδα ο Βαγγέλης Τελώνης, που με την κατάλληλη ρυθμική-νευρωτική κίνηση των ηθοποιών, τόνισε την ψυχολογική τους κατάσταση, ο Μιχάλης Σαμιώτης, που με τα ειδικά εφέ και το βίντεο μοντάζ, ιχνογράφησε με τον πιο εύγλωτο τρόπο την παρουσία μιας μώρας, ο Φερνάν Ρομπλό, που ήταν ο κάμεραμαν των βίντεο της παράστασης και τέλος η πανταχού παρούσα Καίτη Μανωλιδάκη, που με τους απλούς-συγκεντρωτικούς φωτισμούς, συντέλεσε στην ενδιαφέρουσα κι εντυπωσιακή αναπαράσταση του κειμένου της.

Μνημονεύοντας ακόμη τη Μαριγιάννα Ανδρονιάδου στο νανούρισμα και τον Μάριο Σαμιώτη για την εκτέλεση στο πιάνο του τραγουδιού της Νίτης, διαπιστώνουμε ότι η καλλιτεχνική αυτή ομάδα, με τη νεανική της ορμή και τον τίμιο αγώνα της, ήδη έχει καταλάβει η Ιθάκες τί σημαίνουν, γι’ αυτό και της ευχόμαστε ολόψυχα να συνεχίσει την πορεία που χάραξε στο δύσβατο δρόμο της τέχνης και να φτάσει σύντομα στην Ιθάκη της.

Παναγιώτης Καρματζός
Φιλόλογος-Συγγραφέας



Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Καίτη Μανωλιδάκη
Σκηνικά – Κοστούμια: Σάββας Πασχαλίδης
Μουσική: Γιάννης Μανωλιδάκης
Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Τελώνης
Special Effects – Video Montage: Μιχάλης Σαμιώτης

Cameraman Video: Φερνάν Ρομπλό
Μοντάζ και μίξη μουσικής: Γιάννης Ψαριώτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δόμνα Κατσαρού
Βοηθοί Ενδυματολόγου: Κ. Μ. κ΄ Φωτεινή Μουτάφη

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αργυρώ Τσιρίτα: Μαμά Καιτούα – γ’ μάγισσα – Lilly
Φερνάν Ρομπλό: Μανώης
‘Ελενα Κωνσταντινίδου: Νίτη – β’ μάγισσα
Σπύρος Ξένος:Παππούς-Βασιλιάς των Σύκων-Chiter- Ιππότης της Αβύσσου
Μαρία Γιαννακιτσίδου: Γιαγιά – α’ μάγισσα

Τραγούδι: Μαριγιάννα Ανδρονιάδου
Στο τραγούδι της Νίτης, πιάνο έπαιξε ο Μάριος Σαμιώτης
Συνθέτης του ρυθμού στον Ιππότη της Αβύσσου: Γιάννης Μεταλληνός

Δημόσιες σχέσεις και δημιουργία προγράμματος:΄Ελενα Κωνσταντινίδου
Το σκίτσο του προγράμματος σχεδίασε η Στέλλα Γρίβα
Χειροποίητα μεταλλικά αξεσουάρ: Χρύσα Καζάκου